Oświadczenie ws. interpretacji art. 148 pkt 3 oraz art. 187 kodeksu pracy w tzw. równoważnym...

Oświadczenie w sprawie interpretacji art. 148 pkt 3 oraz art. 187 kodeksu pracy w tzw. równoważnym systemie czasu pracy

Oświadczenie złożone przez senatora Andrzeja Kamińskiego na 75. posiedzeniu Senatu w dniu 21 marca 2019 r.

Oświadczenie skierowane do minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbiety Rafalskiej oraz do głównego inspektora pracy Wiesława Łyszczka

Są pracodawcy, u których obowiązuje tzw. równoważny system czasu pracy. W ramach tego systemu np. 3 dni w tygodniu pracownicy pracują 8 godzin, jednego dnia – 9 godzin, a jednego dnia – 7 godzin.

Zgodnie z art. 148 kodeksu pracy „w systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w art. 135–138, 143 i 144, czas pracy:

1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,
2) pracownic w ciąży,
3) pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich zgody
– nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy”.

Dodatkowo, zgodnie z art. 187 kodeksu pracy, „pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie”.

W świetle przytoczonego przepisu proszę o wyjaśnienie wątpliwości, czy u takiego pracodawcy, w dniu w którym ustalony został 9-godzinny wymiar czasu pracy, u pracownicy:

a) posiadającej dziecko karmione piersią, poniżej 4 roku życia lub
b) posiadającej 2 dzieci, w tym 1 karmione piersią, poniżej 4 roku życia, i 1 niekarmione piersią, poniżej 4 roku życia,

uprawnienia przewidziane w art. 148 pkt 3 oraz art. 187 kodeksu pracy podlegają kumulacji, a w konsekwencji pracownica może pracować tylko 7 godzin, wykorzystując godzinną przerwę na karmienie piersią – wliczaną do czasu pracy – oraz korzystając z uprawnienia do obniżenia wymiaru czasu pracy przewidzianego w art. 187 kodeksu pracy, czy też po wykorzystaniu godzinnej przerwy na karmienie piersią pracownicy nie przysługuje już prawo do obniżenia wymiaru czasu pracy przewidzianego w art. 148 kodeksu pracy.

Andrzej Kamiński

Wszystkie oświadczenia (wraz z odpowiedziami) dostępne są pod linkiem: https://www.senat.gov.pl/sklad/senatorowie/nowe-oswiadczenia-senatorskie,884,9.html